Hugo Boschker (68) stapte een paar jaar geleden op een lastig moment in als voorzitter van de 1300 leden tellende voetbalvereniging DVV uit Duiven. Het club
bestuur en de stichting Vrienden DVV Heren-1, sponsor van het eerste elftal, stonden tegenover elkaar en spelers van het hoogste team dreigden massaal op te stappen.
,,Ik was secretaris toen mij werd gevraagd voorzitter te worden. Ik moest wel even nadenken, maar ik heb het gedaan omdat ik het mooi vind om mensen te verbinden en op deze manier een steentje bij te dragen aan de maatschappij. Want dat doe je als voetbalvereniging. Je biedt spel en beweging, maar ook vorming, ontplooiing en weerbaarheid. Er werken bovendien 350 vrijwilligers die op een of andere manier een zinvolle bijdrage aan de club leveren. Ik dacht: waarom zou ik het niet doen?”
Onmogelijke opgave
De eerste grote uitdaging was het op een lijn krijgen van de Stichting Vrienden en het bestuur, maar dat bleek helaas een onmogelijke opgave. ,,Zo wilden zij bijvoorbeeld door met de huidige trainer, terwijl wij als bestuur na vier goede jaren iemand anders wilden.” De spelers stelden zich achter de Stichting. Boschker: ,,Het was een clubje in een club geworden. We hebben er alles aan gedaan om de jongens te behouden, maar op twee na gingen ze allemaal weg.”
Het seizoen daarop degradeerde DVV kansloos uit de eerste klasse. Inmiddels bivakkeert de club in de onderste regionen van de tweede klasse, maar Boschker heeft hoop. ,,We hebben het jongste team uit de regio en raken steeds beter op elkaar ingespeeld.”
Terug naar de basis
Maar –zo beseft ook de preses- DVV is meer dan het eerste elftal. ,,De afgelopen tijd hebben we gewerkt aan het toekomstplan 2015-2020. We willen terug naar de basis. Sociaal betrokken en ambitieus. We willen in de tweede klasse spelen met eigen spelers en zonder vergoedingen. Verder investeren in de jeugd en zorgen dat we meer dan nu midden in de Duivense gemeenschap staan.”
Boschker maakt als voorzitter zo’n veertig uur per week. ,,Dat lijkt zwaarder dan het is. Ik ben vroeg op, doe dan wat werk voor DVV, ga dan lekker fietsen, hardlopen of zwemmen en doe daarna ook nog wat voor de vereniging. Het voelt niet als veertig uur, maar als je een volledige baan hebt, is het haast niet te doen.”
De Duivenaar wordt gelukkig als hij op de club rondloopt en mensen ziet genieten van wat er gebeurt. ,,Als ik hier op zaterdag kom en op alle velden wordt gevoetbald, ouders langs de kant staan, scheidsrechters naar hun veld lopen en het in het clubhuis druk en gezellig is, dan is dat prachtig. Dan ben ik trots en loop ik nog een extra rondje over onze prachtige complex. Maar het is ook genieten op een vrijwilligersavond: 170 man die zich inzetten voor de club en met elkaar ontzettend veel lol hebben.”